16 Aralık 2013 Pazartesi

Babalar ve Ötesi

Babasini seven kizlar ne kadar sansli. Babasi ona tolerans gosterip mutlu mutlu yasayan kizlar ne sansli ! Allah babami basimdan eksik etmesin. Cigerim o benim. Tamamlayan parcam. Babasi tarafindan cok sevilmek de bi kiz icin hayatin ona verebilecegi en buyuk armagan galiba. Babam en iyi arkadasim ! Tek yoldasim ! İnsanin hayatta tutunabilecegi dallar olmali. Yoksa yasam, amacindan sapar, anlamini kaybeder.
Uzun zamandir ozledigim biseydi, babamin benimle gururlanmasi. Ya da belki bana caktirmadan gururlanmistir, bilmiyorum ama sanki o yaklasik 6-7 yildir unuttugum hissi tekrar yasamaya basladim. Anne ve babadan bagimsiz gelisen sevincler ölü dogum yapiyormus meger. Kalici mutlulugun muhrunu basan, babasi oluyomus insanin.
Babam yanimdayken, sanki korunakli oluyorum evrenin akil almaz ve beni eriten oyunlarina karsi. Sanki duvar örüyor babam, kucuk kizini disardaki pisliklere yem etmezcesine. Sanki incredible Hulk babam. Aslan babam :)
Biliyorum hayat bi yolculuk ve bu yolculukta karsimiza cook insan/mekan/olay cikiyor. Hepsi iyi ya da kotu iz birakiyor insanin yureginde. Kotu izleri yok eden inanilmaz adamlar, kesinlikle babalar ! O seni bi kucaklayiversin, hayat isterse en buyuk vurusunu da yapsa sana islemiyor.
İnsanin babasi, cigerinin yarisi :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder