İnsanlar, bi boyunduruk altinda yasamaya ne kadar merakli. Halbuki ozgurlugumuz; politikacilar ve devletlerden tamamen bagimsizken. Allaha kul olan, baska seye kul olmazmis ya, o hesap belki de. Devlete/bayraga, yani dogumundan itibaren kendi secmedigi tesaduflere kul olan, hatta bunun fanatigi olan cok fazla insan var. Bugun alkis tuttugun devlet/hukumet; dun farkli cografyalarda, senin gibi olmayanlari katletti. Yarin da senin gibileri yok edecek. Aslinda tek bi devlet varligindan soz edilebilir. Onun farkli ulkelerde kendi cikarlari icin calistirmak uzere basa getirdigi, daha sonra acimasizca öldürdügü devlet adam(!)lari mevcut, misal Kaddafi ve Saddam.
Kendilerini cok zeki zanneden cok fazla insan aslinda devletlere/politikacilara guvenecek kadar cok saf. Temiz ve durust bir insanin politikaci olabilme olanagi sifir. Yunanca'da poli, cok; tika da yüz demek. Politika=cok yuzluluk. Karakter sahibi insanlarin yapacagi is degildir politikacilik. Yapsa bile tutunamaz, söner gider. Devletler, uluslar ayriminin, aslinda halkin kanini emmek uzere orgutlenmis burjuvaziye hizmet icin ortaya ciktigini bi gun anlamali dunya. Flamasini gururla tasidigi partisi(!)nin de aslinda kendisine dusman oldugunu bilmeli. Kraldan cok kralci olmamali insan. Krala hizmet etmeyi biraktiginda, baskaldirdiginda, kralligin sonunun gelecegini gormeli. Sen krala hizmet ediyorsun diye o kral, tahtinda oturmaya devam ediyor. Halklar, yoneticilerine saf ve gereksiz bi sevgi beslemeyi biraksa, otoriteyi tek kurtulus olarak gormese, otoriter baski ortadan kalktigi vakit, kendi varliginin ona degersiz gosterildiginin farkina varacak. Halklar ayrimi kendiliginden yok olacak. İnsanlara, insan olduklarini, rengi/dili/dini ne olsun aslinda tek gercek paydada bulustuklarini unutturmaya calisan, onlari koyun sürüsü misali kendi yonetiminde toplayip, vergilendirip, etinden sütünden derisinden faydalanmaya calisan 'genislemis' burjuvaziyi darmadagin edecek halklar bilinci. Cunku biz ayniyiz. Cunku biz yonetilmek icin gelmedik dunyaya. Cunku biz, sadece sevmeye programliyiz. Agaci, cicegi, bocegi, yagmur damlasini sevmek uzere geldik. Lakin, bazi ust gruplar, insanlarin fitratinda varolan yonetilme, ait olma arzusunu sonuna kadar istismar edip, dunyada halklara cektirdikleri zulmun karsiligini keyif olarak almaktalar. Bir zaman imparatorluk olmus adi bu diktatorlugun. Simdi ise demokrasi. Halbuki demokrasi de, kendi diktatorumuzu secme ozgurlugunden baskasi degildir. Lakin, bir gun halklarin fendi, cokyuzlu politikaci ve devleri yenecek.
İnaniyorum cocuklar, guzel gunler gorecegiz. Gunesli gunler...
Kendilerini cok zeki zanneden cok fazla insan aslinda devletlere/politikacilara guvenecek kadar cok saf. Temiz ve durust bir insanin politikaci olabilme olanagi sifir. Yunanca'da poli, cok; tika da yüz demek. Politika=cok yuzluluk. Karakter sahibi insanlarin yapacagi is degildir politikacilik. Yapsa bile tutunamaz, söner gider. Devletler, uluslar ayriminin, aslinda halkin kanini emmek uzere orgutlenmis burjuvaziye hizmet icin ortaya ciktigini bi gun anlamali dunya. Flamasini gururla tasidigi partisi(!)nin de aslinda kendisine dusman oldugunu bilmeli. Kraldan cok kralci olmamali insan. Krala hizmet etmeyi biraktiginda, baskaldirdiginda, kralligin sonunun gelecegini gormeli. Sen krala hizmet ediyorsun diye o kral, tahtinda oturmaya devam ediyor. Halklar, yoneticilerine saf ve gereksiz bi sevgi beslemeyi biraksa, otoriteyi tek kurtulus olarak gormese, otoriter baski ortadan kalktigi vakit, kendi varliginin ona degersiz gosterildiginin farkina varacak. Halklar ayrimi kendiliginden yok olacak. İnsanlara, insan olduklarini, rengi/dili/dini ne olsun aslinda tek gercek paydada bulustuklarini unutturmaya calisan, onlari koyun sürüsü misali kendi yonetiminde toplayip, vergilendirip, etinden sütünden derisinden faydalanmaya calisan 'genislemis' burjuvaziyi darmadagin edecek halklar bilinci. Cunku biz ayniyiz. Cunku biz yonetilmek icin gelmedik dunyaya. Cunku biz, sadece sevmeye programliyiz. Agaci, cicegi, bocegi, yagmur damlasini sevmek uzere geldik. Lakin, bazi ust gruplar, insanlarin fitratinda varolan yonetilme, ait olma arzusunu sonuna kadar istismar edip, dunyada halklara cektirdikleri zulmun karsiligini keyif olarak almaktalar. Bir zaman imparatorluk olmus adi bu diktatorlugun. Simdi ise demokrasi. Halbuki demokrasi de, kendi diktatorumuzu secme ozgurlugunden baskasi degildir. Lakin, bir gun halklarin fendi, cokyuzlu politikaci ve devleri yenecek.
İnaniyorum cocuklar, guzel gunler gorecegiz. Gunesli gunler...
posted from Bloggeroid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder