Didem Madak'in Anisina

Mutsuz mutsuzu gozunden tanirmis
Cay demler birakirmis önüne
Sohbet etmesini istermis kendiyle, alabildigine

Mutsuz, renkli siirler yazarmis
Kimselerin okumadigi, sadece kendine yazdigi,
Gece karasi olurmus bazen siirleri
Bazense denizlerden mavi
Sol yanina otururmus mutsuz'un her siir
Tek ilaci hayallermis, uzak denizlerden getirttigi,
Yorgun firtinalar boyunca gemilere tutunan,
Asiyan Yollari'ndan tanidik bir ses gibi,
Annenin kollarinda, bebekten nefes gibi...

Didem Madak'in anisina... (Eli)