23 Mayıs 2014 Cuma

Hayvan Ozgurlugu Etiksel Monologlar-I

Hayvan ozgurlugu savunucusu olmakla hayvansever olmak arasinda buyuk bir fark var. İlki oldugumu belirteyim once. Patisever/hayvansever degilim. Hayvan ozgurlugu yanlisi olmamdan mutevellit, hayvanlarin evlerde-kafeslerde tutsak edilmesine karsiyim. Hayvanin dogasinda ev yok. İnsana baglilik yok. Bu yuzden evden kacmis kedi-kopek haberleri cokca duyulur ve siradandir. Sokakta yasayamayacak, engelli bi hayvani evlat edinirsin amenna. Ama saglikli bir hayvanin gezip dolasmasi parklarda kosturmasi gerekirken eve hapis olmasi beni derinden yaraliyor.
Kedi kopekten de ziyade, kuslara uzuluyorum en cok. Kafeste duran...Dusunsene ucmak gibi olaganustu bi ozelligin var ama kullanamiyorsun. Demir parmakliklara hapissin. Ancak "sahibin" merhamete gelir de seni cikarirsa kafesinden arada... Hepsi o kadar.

Hayvanlarin habitati ev degil ne olur. Onlarin ucmaya kosmaya yuzmeye oynamaya haklari var. Bu haklarini, hayvansever sifatinizla, sirf 'yapabildiginiz/guclu oldugunuz' icin yapmayin. Eminim hayvan dile gelse, evde yasamak istemedigini soyleyecektir. Evinizde tutsak edecekseniz, sevmeyin hayvan. Onlarin sizin merhametinize de gostermelik sevginize de ihtiyaci yok. Onlar ozgur doguyorlar. Ozgurluklerinin surdurulebilir olmasina ihtiyaclari var. Hepsi bu :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder